Sel; özellikle gelişmekte olan ülkelerde, arazilerin yanlış kullanımı, ormanların çeşitli sebeplerle tahribi, yerleşme ve sanayi alanlarının seçiminde yapılan yanlışlıklar, alt yapı yetersizliği, hızlı nüfus artışı, toprak-su-bitki arasındaki tabii dengenin bozulmuş olması yüzünden, birçok ülkede tabii afetlerde ilk sırayı almaktadır.
1800’lü yıllarda 1 milyar civarında olan Dünya nüfusu 7 kat artarak 7 milyara ulaşmıştır. Birleşmiş Milletler Nüfus Fonu’nun tahminlerine göre 2020 yılında Dün'ya nüfusu 8,5 milyara ulaşacağı öngörülmektedir. Yüzyılın ortasından bu yana kullanılan su miktarı üç katına çıkmış, bu vaziyet havzalardaki su bütçesini bozmuştur.
Dünya nüfusundaki artışa paralel olarak hayvancılık, orman ve ziraat ürünlerine olan talep de artmakta, neticede marjinal alanlarda ziraat yapılmakta, meralar bozulmakta ve orman alanları daralmaktadır.
Bu vaziyet toprak erozyonunun artmasına, toprak kalitesinin bozulmasına ve verimliliğin düşmesine sebep olmaktadır. Ekosistemdeki bozulmalar insanoğlunu kuraklık, açlık, susuzluk, erozyon, sel, taşkın gibi birçok meselelerle karşı karşıya getirmektedir.
Dünyanın birçok ülkesinde hangi iklim kuşağında olursa olsun sel ve taşkın hadiseleri yaşanmaktadır. Dünyada en sık görülen tabii afet seldir. Bütün “tabii afetlere” bağlı ekonomik kayıpların % 40’ı sel yüzündendir. Dünya’da afetlere bağlı ölümlerin yarısından fazlası sellerle olmaktadır.
Dünya genelindeki tabii afetler ele alınınca, 31 çeşit tabii afetin 28 tanesini meteorolojik afetler oluşturmaktadır. Sel ve taşkınlar, Avrupa’da görülen en yaygın tabii felaket türüdür.
0 yorum:
Yorum Gönder